نقش پلی‌فنول‌های غذایی در کاهش عوارض قلبی عروقی در دیابت نوع 2: مروری بر مطالعات

سابقه و هدف: دیابت نوع 2 نوعی اختلال شایع متابولیک است که با افزایش خطر بیماریهای قلبی عروقی، ناتوانی و مرگ و میر ناشی از آن در مبتلایان همراه است. شواهد اپیدمیولوژیک و مطالعات بالینی طی سالهای اخیر همواره بر این مطلب تأکید داشته‌اند که پلی‌فنول‌های رژیم غذایی و مواد غذایی غنی از این فیتوکمیکال‌ها در پیشگری از بروز بیماریهای قلبی عروقی، به‌ویژه بیماری کرونر قلب و انفارکتوس میوکارد، تأثیر بسزایی دارند. مقاله مروری حاضر با هدف بررسی مکانیسم تأثیر پلی‌فنول‌های موجود در مواد غذایی طبیعی در پیشگیری از عوارض قلبی عروقی ناشی از دیابت صورت پذیرفت. مواد و روشها: واژگان کلیدی "پلی‌فنول‌ها"، "اسیدهای فنولیک"، "آنتوسیانین‌ها"، "فلاونوئیدها"، و "لیگنان‌ها"، در ترکیب با واژگان "دیابت نوع 2"، "مقاومت به انسولین"، "بیماریهای قلبی عروقی"، "اختلال عملکرد اندوتلیال"، "استرس اکسیداتیو"، "التهاب"، "اختلال چربیهای خون" و "پرفشاری خون" جهت جستجو در پاب مد بین سالهای 2000 تا 2013 میلادی مورد استفاده قرار گرفت. مطالعات سلولی، مدل‌های حیوانی و مطالعات بالینی با طراحی مناسب و نیز مقالات مروری با کیفیت مطلوب استفاده شد. یافته‌ها: پلی‌فنول‌های غذایی به واسطه کاهش هضم و جذب چربیهای موجود در رژیم غذایی، افزایش بازگردش و دفع کلسترول،کاهش سنتز آپولیپوپروتئین‌های آتروژنیک، و مهار سنتز کلسترول و تری‌گلیسریدها قدرت بالایی در بهبود فراسنجهای لیپیدی دارند. این ترکیبات نقش مؤثری در محافظت عروق در برابر آسیبهای اکسیداتیو و فرآیندهای التهابی، بهبود عملکرد اندوتلیال عروق، تعدیل فرآیندهای مرتبط با فعالیت پلاکت‌ها و انعقاد خون، و فراتر از آن حتی محافظت از بافت قلب و بهبود همودینامیک عضله قلب دارند. نتیجه‌گیری: افزایش مصرف مواد غذایی حاوی پلی‌فنول و استفاده از عصاره‌ طبیعی پلی‌فنول‌ها می‌تواند در کاهش خطر بروز و گسترش بیماریهای قلبی عروقی مبتلایان به دیابت نوع 2 مفید واقع گردد.